بیماری وپیامدهای شایسته آن
1)غفلت زدايي: سلامت بكي از نعمت هاي الهي است اما گاهي انسان را مغرور واز ياد
خدا غافل ميكند.در مقابل لحظات سخت زندگي همانند تلنگري به شيشه ي دل انسان است
كه او را از خواب غفلت بيدار ميكند و ضعف و كوچكي او را يادآور ميشود و حباب
كاذب غرور را ميشكند. امام باقر عليه السلام ميفرمايد:جسم اگر بيمار نشود سرمست ميشود
ودر بدني كه به بيماري مبتلا نشود وسرمست شود خيري نيست.
2) افزايش صبر وشكيبايي: سختي و گرفتاري در زندگي هر انساني وجود دارد
وناخوشايندي ها ممكن است براي برخي بيش از ديگران پيش آيد اما مهم آن است كه
انسان بتواند در برابر مشكلات زندگي صبورانه عمل كند وراه حلي مؤثر بيابد.زندگي همانند
جنگي تمام عيار است كه بايد در برابر ناملايمات آن شكيبايي ورزيد وبامشكلات و سختي
هاي ان دست و پنجه نرم كرد اما گاهي بدنيست كه به صورت آزمايشي نبروي خود را
محك زد وبراي جنگ هاي بزرگ رزمايشي واقعي به راه انداخت گويا خداوند نيز گاهي
به واسطه ي بيماري آزمايش شكيبايي به راه مي اندازد وروحيه انسان رابراي روز هاي
سخت تر از آن آماده مي سازد يكي از ياران امام صادق عليه السلام از قول ايشان
ميفرمايد:هركس شبي بيمار شود و آن را نيكو بپذيرد(بررنج وناراحتي آن صبر كند) وخدا
را شكر وسپاس گويدكفاره 60سال(عمر سراسر لغزش)او خواهد بود.
3) افزايش درجات معنوي: بيماري همانند سوهان زبري روح انسان را صيقل ميدهد وبر
مراتب معنوي او مي افزايد.بي ترديد بدون گذر از كوره پر حرارت سختي ها نمي توان
طلاي ناب وجود را پديدار كرد شايد به همين علت است كه خداوند برخي از شايستگي
ها راجز با سختي و بيماري به انسان نميدهد.پيامبر (ص)ميفرمايد: انسان نزد خداوند درجه
اي دارد كه تنها با عمل خود به آن نخواهد رسيد تا اينكه بدنش به بلايي گرفتار شود
وبه اين وسيله به آن درجه برسد.
4) كفاره گناهان: هرعملي عكس العملي دارد وهر اشتباهي تاواني اماچه بهتر كه
اين تاوان دراين دنيا پس داده شود واين عقاب در همين سراي ناپايدار صورت پذيرد.وچيزي
براي سراي ديگر باقي نماند. امام علي عليه السلام : هرگاه خداوند بنده اي را دردمند كند
به اندازه بيماريش گناهان او را ميزدايد گويا خداوند نمي خواهد بنده اش را به خاطر گناهانش
در آتش جهنم بسوزاند . به همين علت است كه آتش كوچكي مهيا ميكندو او را كمي در تب
وتاب بيمار ي ميسوزاند وبه همين علت از گناهان او درميگذرد .
پيامبر اكرم (ص): بیماری گناهان شخص بیمارراهمچون برگ درخت ميريزد.
5)پاک سازی روح :بیماری کارنامه عمل انسان را از زشتی ها پاک مکند وکفاره گناهان او
به حساب می آیدونیز روح زنگاربسته انسان را شستشو میدهد.تب ورنجی که انسان موقع
بیماری متحمل میشود گویا برپیشانی دل او آبی پاک می افشاند که شستشودهنده آلودگی های
گذشته اوست.
امام رضا علیه السلام :بیماری مایه پاکی و رحمت مومن است.
6)پاک سازی تن:گناه همان گونه که روح انسان را آلوده می کندو تأثیرات نامیمونی درتن آدمی
خواهد گذاشت.برخی از بیماری ها این تأثیرات سوءرا می سوزانند واز بین می برند . پیامبراکرم
صل الله علیه وآله و سلم می فرماید:بیماری تن را از گناهان می پالاید هم چنان که دم وکوره
آهنگری ناخالصی آهن را می زداید.
7)عبادات: تحمل بیماری یکی از عبادت ها به حساب می آیدانسان درایام بیماری می تواند
باصبروشکیبایی توشه ی آفرینش رالبریز کند وعبادات فراوانی برای خود ثبت نمایدپیامبر به
امام علی علیه السلام می فرماید:ای علی ناله مؤمن بیمار چون تسبیح است، فریادش تهلیل
وخوابش دربستربیماری عبادت است وپهلوبه پهلوشدنش جهاد.
8) ثبت عبادات دوران سلامت: بیماری انسان رااز انجام دادن کارهای روزمره ناتوان می کند
وعبادات وخدمت رسانی اورا کاهش می دهد اما خداوند برای این مشکل نیز راه چاره ای
طراحی وپاداش بزرگتری به بیمارعنایت کرده است .روزی پیامبرخدا سربه آسمان برداشت
ولبخندی اصحاب علتش راپرسیدند حضرت فرمود: ازدو فرشته ای تعجب کردم که از آسمان به
زمین فرود آمدند وبه سراغ بنده ای مؤمن درستکاری درجایگاه نمازش رفتند تاعمل روزو شب
اورا بنویسند اما وی را در جایگاه نمازش ندیدند پس به آسمان رفتندو عرض کردند ای پروردگار
مابه سراغ فلان بنده مؤمنت رفتیم تا عمل اورا بنویسیم اما اورا در بیماری یافتیم خداوند فرمود:
برای بنده مؤمن من تازمانی که دربیماری است همان خیر وثوابی را بنویسید که در زمان
سلامتش انجام می داد زیرا برمن است که وقتی سلامت رااز او بازمیگیرم اجرکاری را که
درزمان تندرستی می کرده است برایش بنویسیم .